شهرهای گمشده یا شهرهای گمشده؟!

نگاهی به تفاوت‌های شهرهای گمشده: نسخه‌ی دو-نفره‌ی کارتی و شهرهای گمشده: در میان رُقبا

   اوّلین گانه از سه‌گانه‌ی جذّابِ جناب راینر کنیتسیا، یعنی شهرهای گمشده (Lost Cities)، با نام اصلیِ شهرهای گمشده (شهرهای گمشده‌ی خالی!)، در سال 1999، در اشتوتگارت آلمان، در خانواده‌ای کاملاً بُردگِیمی (خانواده‌ی محترم Kosmos) متولّد شد! این بازی، یک بازی کارتی کاملاً اوریجینال بود که مشخّصاً برای دوتا بازیکن (و نه بیش‌تر) طرّاحی شده بود و تونست در سال‌های 1999 تا 2006، کاندیدای چندین جایزه بشه و بعضی از اون جوایز رو هم ببره (مثلاً جایزه‌ی Meeples’ Choice رو در سال 2000)…

lost cities card game cover

   گانه‌ی دوّم، یعنی شهرهای گمشده: نسخه‌ی بُردگِیمی (Lost Cities: The Board Game)، نُه سال بعد از گانه‌ی اوّل، یعنی در سال 2008 دیده به جهان گشود! این بازی، یک بُرد (صفحه‌ی) بزرگِ درست و حسابی داشت و برای دو الی چهارتا بازیکن طرّاحی شده بود! فعلاً کاری به این گانه نداریم تا ایشالّا کارهای تولیدِ نسخه‌ی داخلی‌ش انجام بشه! فقط نکته‌ی مهم در مورد ایشون، اینِه که تولّدشون باعث شد که اسمِ برادرِ بزرگ‌ترِشون، از شهرهای گمشده‌ی خالی، به شهرهای گمشده: بازی کارتی اوریجینال (The Original Card Game) تغییر کنه (یَحتمل برای این‌که تشخیص‌شون از همدیگه آسون‌تر بشه؛ ما هم که فعلاً نسخه‌ی دو-نفره یا نسخه‌ی دو-نفره‌ی کارتی صداش می‌کنیم)!!

lost cities board game

   و بالاخره در سال 2018 هم آخرین و تازه‌ترین گانه‌ی این سه‌گانه، یعنی رُقبا یا به روایتی، در میان رُقبا (به آلمانی: Unter Rivalen) به بازار اومد. این بازی هم یک بازی کارتیِ بدون بُرد (صفحه) بود و مثل برادرِ دوّمی‌ش، برای دو الی چهارتا بازیکن طرّاحی شده بود. جذّاب‌ترین اتّفاقی که در این گانه، برای شهرهای گمشده افتاده بود، تزریقِ هنرمندانه‌ی مکانیزم حراج / مزایده، مکانیزم محبوب جناب راینر کنیتسیا در رگ‌های بازی بود که واقعاً باعث شده بود بازی، چهره‌ی جدیدی پیدا کنه…

lost cities cover

   از اون‌جا که تولید و عرضه‌ی دو نسخه‌ی شهرهای گمشده‌ی خالی و شهرهای گمشده: در میان رُقبا، در ایران تقریباً هم‌زمان اتّفاق افتاد، این سوال برای علاقه‌مندان پیش اومد که این دو نسخه چه تفاوت‌هایی باهم دارن… قبل از هر چیز، باید توجه داشت که این دوتا نسخه، دوتا تولید متفاوت از یک بازی نیستن بلکه دوتا تولید متفاوت از دوتا بازی کاملاً مستقل و متفاوت -ولی هم‌خانواده- هستن که هرکدوم‌شون هم جذّابیت‌های خودش رو داره!

   تو نسخه‌ی دو-نفره‌ی شهرهای گمشده، هر بازیکن، تو نوبت خودش، اوّل یه کارت از دستِ‌ش بازی می‌کنه و بعد یه کارت می‌کِشه و جایگزینِ کارتی می‌کنه که بازی کرده… کارتی که بازی می‌شه، یا یه مسیرِ اکتشافیِ جدید رو شکل می‌ده… یا به مسیرهای اکتشافیِ قبلی اضافه می‌شه… یا روی صفحه‌ی بازی قرار می‌گیره -که بعداً هر دو بازیکن می‌تونن اَزش استفاده کنن… کارت‌های شرط‌بندی که در آغازِ مسیرهای اکتشافی قرار می‌گیرن، می‌تونن ارزشِ اون مسر رو چند-برابر کنن ولی مراقب باشین؛ هر مسیر اکتشافی، یه هزینه‌ی 20تایی داره! یعنی اگه مسیری رو شروع کنین ولی نتونین دستِ‌کم 20 امتیاز از اون مسیر بگیرین، امتیازتون -صفر- یا حتی -منفی- می‌شه! اون‌وقت اگه مسیرِتون با کارت شرط‌بندی هم شروع شده باشه، امتیازاتِ منفی‌تون می‌تونه چند-برابر هم بشه! بنابراین می‌بینین که تو این بازی، باید خیلی ریسک‌پذیر باشین و با برنامه‌ریزی درست، مسیرهاتون رو طوری تشکیل بدین که بعداً براتون دردسر نشن!

lost cities card game containt

تو نسخه‌ای که شرکت سرزمین ذهن زیبا و گروه پندو، با همکاریِ هم و تحت‌لیسانس کمپانی Kosmos تولید کرده‌ن، صفحه‌ی بازی دو رو داره؛ یک روی صفحه، امکانِ تشکیلِ پنج مسیرِ اکتشافی و روی دیگه‌ش، امکانِ تشکیلِ شش مسیرِ اکتشافی رو به بازیکنان می‌ده…

   امّا همون‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم، تو نسخه‌ی در میان رُقبا، بحث اصلی، بحث حراج و مزایده‌ست و ریسک‌پذیری، جورِ دیگه‌ای معنا می‌شه! این‌جا، هر بازیکن، تو نوبت‌ش، یا یه کارت از دسته‌ی کارت‌ها رو می‌کنه و می‌ذاره وسط (یعنی توی ویترین)… یا یه رقم برای خرید همه‌ی کارت‌های موجود توی ویترین پیشنهاد می‌ده… اون‌وقت نفراتِ بعدی، یا باید رقم رو ببرن بالا… یا باید بکِشن کنار! هر بازیکن، با کارت‌هایی که توی مزایده‌ها به دست می‌آره، مسیرهای اکتشافیِ خودش رو شکل می‌ده… این‌جا هم کارت‌های شرط‌بندی می‌تونن امتیازِ بازیک‌ها رو چند-برابر کنن ولی خوشبختانه دیگه خبری از هزینه‌های اکتشاف و امتیازهای منفی نیست!

lost cities rivals containt

جدول زیر، خیلی مختصر و مُفید تفاوت‌های شهرهای گمشده (نسخه‌ی دو-نفره‌ی کارتی) و شهرهای گمشده (در میان رُقبا) رو به‌تون نشون می‌ده:

جدول

             

                 پایان

   نویسنده: کیومرث قنبری آذر

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا